هر انسانی یک فردیت و یک شخصیت دارد. ما زمانی که از شخصی سخن می گوییم، فرد خاصی با ویژگی های جسمانی همچون قد بلند و کوتاه مدنظرمان می باشد. از این نظر به تعداد انسان های روی زمین، افراد و اشخاص مختلفی وجود دارند. ما انسان ها علاوه بر زندگی فردی، دارای زندگی اجتماعی نیز هستیم که به ما شخصیتی اکتسابی می دهد. از این نظر، افراد متعددی را می بینیم که دارای یک شخصیت اجتماعی مشابه و مشترکی می باشند. این شباهت بدان سبب است که آن ها در وهله ی نخست دارای منظومه فکری مشابهی هستند و در درون یک جریان فکری زندگی می کنند. انسان ها، هرچقدر هم اندیشمند و خلاق باشند، در جریان ها زندگی می کنند و به پیش می روند. این جریان ها هستند که همچون رودخانه ها، زمین تاریخ و واقعیت های یک جامعه را تغییر می دهند. یک جریان، یک جمعیت مدیریت شده تأثیرگذار بر جامعه است. بسته به نوع تأثیرگذاری این جمعیت بر جامعه، می توان از انواع جریان های فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی سخن گفت. آن جمعیتی که بتواند تأثیر غالب فکری بر یک جامعه داشته باشد، یک جریان فکری است. جریان فرهنگی، به یک جمعیت مدیریت شده از افراد گفته می شود که دارای تأثیری فرهنگی بر توده مردم می باشد. جریان های فکری و فرهنگی، به تدریج عینیت می یابند و در جریان های سیاسی و اقتصادی نمود پیدا می کنند. از منظر جهان بینی اسلامی، حزب، آخرین حلقه از یک واقعیت عمیق تر است. آن زمانی که دو نفر، حتی اگر از جهت زمانی و مکانی فاصله بسیاری مابین شان باشد، یک فکر مشترک پیدا می کنند، آن جا در واقع هسته یک حزب نیز شکل گرفته است. جریان های فکری و فرهنگی، خواه ناخواه، زمانی به صورت حزب سیاسی خود را نشان می دهند. این دلیلی مستحکم برای ضرورت شناخت جریان های فکری حاکم بر کشورمان می باشد. این جریان شناسی فکری در واقع به نوعی خودشناسی و دیگرشناسی منتهی می شود که سبب می گردد تا ما بصیرت لازم برای عمل و رفتار درست اجتماعی و سیاسی را به دست آوریم. این گفتگویی رایج مابین انسان های خواص و عوام است که یکدیگر و دیگران را با صفت سنتی یا مدرن بودن توصیف می کنند. با گذراندن این درس، شناخت کامل و جامعی از این صفات منتسب به شخصیت اجتماعی تان بدست خواهید آورد.
این درس تحت عنوان «جریانهای سنت گرا و مدرنیسم» در 6 جلسه توسط استاد خسروپناه ارائه شده است. هدف اصلی این درس، آشنا کردن مخاطبان با جریان های فکری سنتی و تجددستیز در ایران معاصر است. استاد این هدف را از طریق پرداختن به جریان ها و موضوعاتی از قبیل علت نظرات متفاوت افراد درون یک جریان فکری، انشعابات جریان سنتی، سه مرحله مکتب تفکیک، انتقاد مکتب تفکیک به عرفان ابن عربی، اشکالات وارده بر مکتب تفکیک، جریان تجددستیز و سه دسته آن شامل تجددستیزی سنتی، فلسفی و هایدگری، اشکالات وارده بر جریان تجددستیز و دسته های آن، نقد نظرات فردید، نقدهای وارده بر فرهنگستان علوم اسلامی قم و فلسفه شدن، جریان سنت گرایی، شاخصه های سنت گرایی و نقدهای وارده بر آن، نقد جریان سنت گرا به جریان روشنفکری، سیر جریان روشنفکری در ایران، حرکت فکری جلال آل احمد، شریعتی و سروش به پیش برده است.
سنت گرایان سنت را به مجموعه ای از «حقایق همه جایی و همیشگی» که به گونه ای با عالم اله پیوند دارند، اطلاق کنند. به تعبیر دیگر سنت در اصطلاح سنت گرایان در معنای کلی آن، به اصولی اطلاق می شود که از عالم بالا وحی شده و انسان را به مبدأش پیوند می دهد.