استفاده از اینترنت و فضای مجازی، یکی از جلوه‌های آشکار دنیای مدرن و ابزاری مهم برای آموزش به شمار می‌رود و علیرغم تمام محاسن و مزایای آن یک سری دغدغه‌ها و نگرانی‌ها را بر خانواده‌ تحمیل می‌نماید. گسترش فضای مجازی در حوزه رابطه فرزندان و والدین تغییراتی بوجود آورده که از جمله می‌توان به کاهش نقش خانواده به عنوان مرجع ارزش‌ها، کاهش ارتباط والدین و فرزندان، از بین رفتن حریم بین فرزندان و والدین و افزایش تنش بین آنها به دلیل استفاده از فضای مجازی اشاره کرد. شبکه‌های اجتماعی یکی پس از دیگری ظهور نموده و با به وجود آمدن پدیده نوینی به نام «زندگی دوم» خطر ایجاد تغییرات بنیادی در طرز تلقی، نگرش و سبک زندگی نوجوان را افزایش داده است. ما بدون توجه به این تغییرات عظیم، در برخی از موارد، کاسه ی داغ تر از آش گشته ایم و اصرار به رفتارهایی داریم که حتی غربی ها، آن ها را انجام نمی دهند. یکی از این موارد، نحوه ی مواجهه فرزندانمان با فضای مجازی و شبکه های اجتماعی است. براستی آیا می دانستید در آمریکا تا سیزده سالگی، هیچ فرزندی حق داشتن موبایل ندارد؟ آیا می دانستید قوانین کشورهای غربی در استفاده از فضای مجازی، آنقدر سخت گیرانه است که در آنجا اگر فردی زیر هجده سال، از چنین فضایی استفاده نامناسب نماید، دادگاه می تواند حکم به عدم کفایت خانواده بدهد و فرزندشان را از آن ها بگیرد؟!! آیا می دانستید در این کشورها، سال ها از عمر کودکان و نوجوانان، به آموزش سواد رسانه ای صرف می شود؟ اهمیت این موضوع، به قدری است که یونسکو، سواد رسانه ای را، جزء مهم سواد می داند و انسان های غافل از آن را، انسان هایی بی سواد به شمار می آورد. کودکان، نوجوانان و جوانانی این چنینی، در مقابل وجوه منفی تکنولوژی ارتباطی و فضای مجازی واکسینه می شوند و کاملاً خوداتکا می گردند. هر چقدر هم مراقب فردی باشیم که واکسن نزده است، او بلاخره بیمار خواهد شد. اما کسی که واکسن سواد رسانه ای را زده است و در این زمینه خوداتکاست، حتی بدون هیچ مراقبتی، گرفتار وجوه منفی فضای مجازی نمی گردد. این درس، این امکان را برای شما به وجود خواهد آورد که با برنامه ریزی دقیق، از فرصت هایی که رسانه ها برایتان پدید آورده اند، نهایت استفاده را بکنید و از آسیب های آن ها دوری کنید.